Gebelik toksemisi ölüm

Anasayfa » GENEL Hamilelik döneminde ortaya çıkan yüksek tansiyon, normal bir kişiden daha fazla riskli bir durumu oluşturur. Bu nedenle hamilelik sırasında anne adayının kan basıncının sürekli takip edilmesi, olası komplikasyonları önlemek adına önemlidir.

Sığırlarda görülen ketosise benzerlik göstermektedir. Gebelik Toksemisinin Gelişimi Gebeliğin son haftalarında anne karnındaki yavruların büyümesinin hızlanması gebe hayvanların enerji ihtiyaçlarını da artırmaktadır.

Bu dönemde gebe koyunlar ve keçiler artan enerji ihtiyaçlarını daralan mide kapasitesi nedeniyle yemden karşılayamazlar. Bu işlem sonucunda keton maddeleri adı verilen ve birçok doku doku gebelik toksemisi ölüm organ tarafından enerji kaynağı olarak kullanılan maddeler üretilir.

Ancak keton madde üretiminin keton madde kullanımından daha hızlı olduğu hayvanlarda, keton maddeleri kanda birikmekte ve gebelik toksemisi adı verilen soruna yol açmaktadır.

Yağların yoğun bir şekilde kullanımı karaciğerin yağlanmasına ve fonksiyonlarının bozulmasına neden olmaktadır. Gebelik Toksemisi Belirtileri Hastalık belirtileri gebeliğin son 3 haftası içerisinde ortaya çıkabilmektedir.

Gebelik toksemisi yaşayan hayvanlarda genellikle dane yem tüketiminde isteksizlik, uzun süreli yatma, amaçsız yürüme, kas seğirmesi veya gerilmesi, dişlerde gıcırdatma; daha ileri aşamada körlük, hareketlerin koordinasyonunda sorunlar, yavru atma, koma ve ölüm şeklinde belirtiler görülebilmektedir.

Gebelik Toksemisinden Korunma Yolları Hayvanların kondüsyonu aşım döneminden itibaren takip edilmeli, zayıf olanlar ayrı bir grup olarak yemlenmelidir. Tüm hayvanların yeterli yemlik alanına sahip olduğundan emin olunmalıdır. Gebe hayvanların aşırı yağlanmalarına izin verilmemelidir.

İkiz veya çoğuz yavru taşıyan gebelere kolay sindirilebilir kaba yemler yanında istenen doğum ağırlığı ve yaşama gücüne sahip yavruların gelişimini desteklemek ve doğum sonrası yeterli kolostrum ve süt üretimini teşvik etmek amacıyla bir miktar kesif yem de mutlaka verilmelidir. Ani yem değişimlerinden uzak durulmalı, yeni verilecek yem miktarı kademeli olarak artırılarak hayvanların bu yeme adapte olmaları sağlanmalıdır.